मी काही उगाच येत नाही
मी काही तुम्हाला त्रासही देत नाही
आषाढात फक्त माझे स्वागत करता
आणि धरणे तुमची भरली
की मला दूषणे का देता
अवघी धरती मला फुलवायची असते
कितीतरी फुलांना जन्म द्यायचा असतो
फक्त तुमच्यासाठी मी येत नाही
मी काही उगाच येत नाही
मी चिखल करतो ना, मान्य
मी चिकचिक करतो ना, कबूल
पण मला फक्त तुमचा विचार करून नाही रे चालत
तुमच्या हाकेला जसा मी येतो
वैशाख वणवा जसा मी संपवतो
तशा हाका मला खूप ऐकायच्या असतात
सर्वांच्याच विहिरी मला भरायच्या असतात
मी काही उगाच येत नाही
मुसळधार उगाच कोसळत नाही
वेळ आली की माणूस जातो ना
माझी सुद्धा वेळ येते
ती तुम्हाला माहीत सुद्धा आहे
माझे तर वय सुद्धा ठरलेले आहे
नऊ नक्षत्रे ! बास !
त्यानंतर मला पुनर्जन्म घेण्यासाठी
अठरा नक्षत्रे थांबावं लागतं,
माझं वय नक्षत्रांत मोजा,
महिन्यांत नको, मग बघा
मी नियम मोडून वागत नाही
मी काही उगाच येत नाही
ठरवून दिलेले जीवन निसर्गाने
ते "जीवन" तुम्हाला देत जगतो
तुमचे आशीर्वाद , तुमचे शाप
सगळे घेऊन परत जातो
पुढच्या जन्मात मात्र मला
मागच्या जन्माचा आठवतं बरं का
पण सूड मी तुमचा कधीच घेत नाही
बरसायचे काम मी सोडत नाही
आणि हो , मी काही उगाच येत नाही.
- उन्मेष
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा